De eend en de gans
de eend
vrouwtje – eend
mannetje – woerd
jong - kuiken of pijltje
de gans
vrouwtje – gans
mannetje – gent of ganzerik
jong - kuiken
De stadsboerderijen hebben zelf geen eenden of ganzen, maar wanneer er een sloot of vijver bij de boerderij is, zullen er vast wilde eenden te zien zijn en soms ook ganzen. Ganzen zijn groter dan eenden en hebben een langere hals.
Verschil bij de wilde eend, tussen de man en de vrouw, is duidelijk te zien aan de kleur.
Eenden hebben een stuitklier op hun rug waaruit (als ze er opdrukken) een heldere, vettige en naar olie ruikende spulletje komt. Deze is waterafstotend.
Hun snavel is een soort zeef waarmee ze voedsel uit het water kunnen halen.
Ganzen in de stad zijn vaak grauwe ganzen, nijlganzen of Canadese ganzen.
Ganzen zijn watervogels en moeten dus kunnen zwemmen. Ze verblijven echter veel meer op het land dan eenden. Ook zoeken ze het meest naar voedsel op het land. Ze eten vooral gras. Zeven ganzen grazen ongeveer net zoveel gras als één koe. Wanneer de ganzen kuikens hebben kunnen ze dreigend zijn naar mensen. Ze beschermen hun kuikens goed tegen gevaar.
Producten van de eend
Tamme eenden soorten, zoals Pekingeend, muskuseend, worden gehouden voor het vlees.
Andere soorten worden gehouden voor hun eieren, het kwakertje. Veel andere soorten als hobby.
Producten van de gans
Ganzen worden gehouden voor hun eieren, vlees en dons.
